De tijd dat 3D printers alleen nog maar gadgets kon maken zoals een telefoonhoesje en een visitekaarthoudertje ligt alweer enige tijd achter ons.

Tegenwoordig zijn 3D printers in staat om grotere en waardevollere objecten te creëren. Deze ontwikkeling kan ook bijdragen aan het milieu. Aan de andere kant wordt de input voor de 3D printers vaak gemaakt vanuit chemische producten. In dit artikel kijken we daarom naar de voor- en nadelen van de oprukkende markt van 3D printers voor het milieu.

Minder luchttransport nodig

Het is wellicht nog een utopie, maar bedenk je eens wat het zou kunnen betekenen als bijna alles geprint kan worden… Dan hoeven veel materialen en producten dus niet meer geproduceerd te worden aan de andere kant van de wereld, maar kan dat gewoon in productieruimtes die in de buurt zijn. Het enige wat dan nog getransporteerd hoeft te worden, zijn de basismaterialen van de 3D printers.
Uiteraard is dit geen reëel beeld van de rol die 3D printing kan betekenen, maar in sommige branches kan het vervoer wel sterk beperkt worden. Denk bijvoorbeeld aan de markt van protheses. Deze producten luisteren heel nauw en het is daarom altijd specialistisch werk geweest om de protheses te maken. Een 3D printer kan een belangrijke rol spelen in het proces van het maken van protheses. Daarmee hoeven protheses niet meer geïmporteerd te worden. Dit beperkt de uitstoot van gassen door vliegtuigen.
Dit voorbeeld gaat ook op in andere markten. Daarmee kan de uitstoot van CO2 in sommige delen van de markt radicaal worden teruggedrukt. Want niet alleen de uitstoot van de gassen door het vervoer wordt beperkt, maar doordat er minder verpakkingsmateriaal nodig is, wordt ook indirect een bijdrage geleverd aan het milieu.

Printmateriaal

Het opwaarts potentieel voor de bijdrage van 3D printing is dus vrij hoog. Toch is het ook eerlijk om te kijken naar het materiaal van de 3D printers. Want als dat heel erg chemisch en milieubelastend is, dan is het netto effect miniem.
In het verleden werden de ligamenten van de 3D printers inderdaad gemaakt uit zeer complexe oliën die erg belastend waren voor het milieu. Maar net als in veel andere markten, wordt er in de markt van de 3D printers tegenwoordig heel erg gelet op duurzaamheid. Daarom wordt er nu ook vaak gebruik gemaakt van kunsthars dat gemaakt is van natuurlijke producten. Denk bijvoorbeeld aan koolzaad. Door gebruik te maken van koolzaad, kan het ligament (of het vloeibare hars) relatief duurzaam gemaakt worden. Op dit moment kan tot wel 80% van het ligament duurzaam worden gemaakt.

Printfabrikanten denken hier tegenwoordig ook steeds vaker in mee. Denk bijvoorbeeld aan het Nederlandse ultimaker, dat in haar blog veel aandacht besteedt aan sustainability. De Ultimaker printers staan bekend om hun hoge kwaliteit van printen en als dat vervolgens nog gecombineerd kan worden met duurzame ligamenten, dan kan 3D printing een belangrijke bijdrage gaan leveren aan milieuvriendelijkere samenleving. Op dit moment is de invloed van 3D printen echter nog relatief klein. De effecten zullen daarom ook pas op langere termijn meetbaar en significant worden.

De schrijver is werkzaam voor 3D Ninja.