In Januari 2011 kreeg ik de jaarfactuur binnen van mijn energieleverancier. Op dat moment bedacht ik, dit moet anders en goedkoper.
Via internet was ik eens gaan zoeken naar de mogelijkheden naar zon- en windenergie. Zelf wilde ik eerst beide op of bij het huis hebben. Want als de zon niet schijnt, dan kan de windenergie het overnemen.

Ik had lang gedaan over het zoeken van de mogelijkheden. De redenen zijn divers : Ik
kon nog niks vinden, tot het even moeten laten zakken van de gevonden informatie. Op die manier kon ik er rustig over nadenken of het interessant was voor mij.
Uiteindelijk kwam ik uit bij een leverancier bij mij in de buurt. Ik vond het belangrijk, dat de leverancier uit de buurt kwam, al enige tijd bestond en voldoende ervaring had opgebouwd.
In het eerste lange bericht, wat ik naar ze stuurde, legde ik mijn plannen uit. In dat bericht had ik ook meteen een tekening erbij geplaatst. Dan kon men direct mijn plan beter
begrijpen, want tekeningen zeggen soms meer dan woorden. In dit plan wilde ik gebruik maken van accu’s, die door de zonnepanelen werden opgeladen.
Vanuit die accu’s werd er stroom geleverd naar diverse apparatuur.
Ze waren onder de indruk van mijn plannen, maar ze gaven al vrij snel aan dat het heel duur was in aanschaf. Mijn plan had ik aangepast naar alleen een windmolentje en zonnepanelen, die aangesloten zouden gaan worden op het elektriciteitsnet in mijn huis. Een voorwaarde was wel, dat de gemeente de plaatsing van de windmolen zou goedkeuren aan de hand van een ‘lichte bouwvergunning aanvraag’. Ze wezen me daarop, dat dat eerst geregeld moest zijn. Anders moest het misschien wel weer afgebroken worden. Dat zou dan zonde
van het geld zijn natuurlijk.
De vergunning voor het plaatsen van de windmolenmast werd uiteindelijk afgewezen.
Wat wel grappig was, dat ik de eerste burger was, die met zo’n verzoek kwam aanzetten bij deze gemeente. Omdat er dus geen beleid voor bestond, werd deze aanvraag behandeld door het dagelijks college. Daar had ik zelf nog nooit over gedroomd. Nu vroeg ik eens iets, komt mijn verzoek meteen terecht bij het dagelijks college.

Tijdens dat traject en het vervolg erna is er veel contact geweest met de leverancier.

Er zijn veel foto’s, tekeningen en elektronische informatie-folders over en weer gestuurd, zodat het voor iedereen duidelijk was, wat ik wilde en wat de mogelijkheden waren.
Uiteindelijk is gekozen voor het plaatsen van zonnepanelen op het dak.
Daar lag ook meteen de volgende uitdaging. Ik woon in een huurhuis. De vraag was dan ook of de de huurvereniging het wel goed vindt, dat ik zonnepanelen laat plaatsen op het dak. Binnen die huurvereniging bestaat een procedure, waarbij ze de verbouwingen en dus de eigen wensen van de huurders in behandeling nemen. Op die aanvraag heb ik een positief
antwoord gekregen en heb de zonnepanelen besteld. Bij het bestellen van de zonnepanelen moest toen nog een aanbetaling gedaan worden van 70%.
Toen de klus was afgerond, volgde er nog een nacalculatie op basis van de gedane werkzaamheden.

Voordat de leverancier tot plaatsen van zonne-panelen overgaat, volgt er eerst een werkbezoek om de klus op te nemen. Daarmee worden fouten in de communicatie voorkomen en het biedt voor beide partijen duidelijkheid. Er wordt onder andere bekeken of het gewenste aantal zonnepanelen wel geplaatst kan worden, hoe ze het beste op het dak geplaatst kunnen worden en waar er plek is voor de zonne-energie-omvormer. Bij die afspraak was de vertegenwoordiger
keurig op tijd. Sterker nog, de werkbus stond al 5 minuten eerder voor mijn huis en de meneer bleef even wachten tot aan de afgesproken tijd.

Het is het verstandigst om de omvormer zo dicht mogelijk bij de meterkast te plaatsen, want dat leidt tot het minste verlies. Aan de vertegenwoordiger had ik gevraagd om bij dit werkbezoek materiaal mee te nemen, omdat er een extra stroomgroep moest worden aangemaakt in de meterkast. Het vermogen, dat de zonnepanelen zouden opwekken, was groter dan wat technisch verantwoord is om op een bestaande groep aan te sluiten.
Daarvoor had ik van te voren een elektrobedrijf ingeschakeld. Verder had ik
zelf van te voren een kabelgoot aangelegd, zodat de bedrading van de zonnepanelen netjes kon worden weggewerkt op de dag dat ze geplaatst zouden worden.

Op 26 mei 2011 was het dan zover.

De zonnepanelen werden geplaatst. Het plaatsen van de zonne-panelen neemt de meeste tijd van de werkdag in beslag. Daarna volgde aan het einde van de werkdag de plaatsing van de omvormer en de aansluiting op de meterkast. Zodra het systeem was aangesloten, werd er al een stroomopwekking van 1000 Watt geconstateerd door de monteur. Vervolgens hadden we alle andere groepen uitgeschakeld om te kijken of de wisselstroommeter zou terug draaien.
Dat gebeurde inderdaad. Dat was raar om te zien voor een eerste keer.
Ondertussen ben ik al gewend geraakt aan een terugdraaiende wisselstroommeter en is zonne-energie een sport+ en een hobby+ voor me geworden.

Voor de hobby+ kan je verstaan, dat ik ondertussen een eigen website heb gebouwd, waar ik aan iedereen kan laten zien, wat zonnepanelen voor je kunnen betekenen. Daarnaast beschik ik nu ondertussen over maar liefst 32 zonnepanelen van verschillende formaten en vermogens.

De techniek ben ik steeds leuker en leuker gaan vinden.
Ik ben ondertussen zelfs zover gegaan, dat men via webcams live kan kijken of bij mij thuis de meter terugdraait en hoeveel mijn zonnepanelen op dat moment opwekken. Ook ben ik een aantal keren in de vroege ochtend op de radio geïnterviewd en heb ik meegeholpen aan lokale acties in Zeeland om zonne-energie te promoten.
Voor sport+ kan je verstaan, dat ik steeds beter op ben gaan letten, wat ik zoal aan stroom verbruik. Dat is in de loop der jaren minder geworden.
Ik ben daar niet in doorgeslagen. Dat zou anders mijn wooncomfort negatief beïnvloeden. Maar ik heb hier en daar tijd-schakelaars geplaatst, een schakelaar om computer en randapparatuur echt uit te zetten, etc, de spots vervangen door LED-spots. Zo, dat laatste maakte nogal een verschil. In de woonkamer had ik 8 spots van elk 50 Watt. Die heb ik kunnen vervangen door 1,5 Watt LED-spot per stuk. In de kamer zijn “warme kleur wit” LED-spots en in de keuken heb ik “koude kleur wit” LED-spots. Tijdens het koken wil ik
graag goed licht hebben met waar ik dan mee bezig ben.

De inzet voor alles loont.

Ik wek nu meer zonne-energie op, dan wat ik aan elektriciteit verbruik per jaar. Afgelopen jaar 2014-2015 had ik zelfs 600 EUR teruggekregen van mijn energieleverancier en dat negatief verbruik van 1300+ kWh van dat afgelopen jaar. Dus dat is altijd prettig.

In die tussentijd ben ik ook elektrisch gaan koken en meer van dat soort dingen, zodat ik minder gas op jaarbasis ga verbruiken. Ik kwam er achter, dat mijn lucht-CV de grootste gas-verbruiker is. Dat heb ik dan weten op te lossen door gebruik te maken van een houtkachel. Ok, dat is nog niet CO2 neutraal, maar er is geen gas nodig uit de grond en zal Groningen iets langer op dezelfde hoogte blijven staan. Daarnaast heb ik ook de lucht-CV op een lage standaard temperatuur ingesteld, waardoor deze nauwelijks zal aanslaan, tenzij het echt vriest buiten.
Mocht ik de lucht-CV gebruiken, dan is het zo geprogrammeerd, dat het aan het eind van elke
dag de ingestelde temperatuur weer activeert. Het enige waar ik nog gas voor gebruik is voornamelijk voor het douchen.

Project – Alternatieve zonneboiler

Ik weet niet of het woord “Projecten”, de juiste titel is voor het onderstaande. Zoals ik al zei is het voor mij een hobby+ en sport+ geworden.
Via een collega werd het volgende onder de aandacht gebracht: een soort van alternatieve zonneboiler te maken.
Deze boiler zou ik dan kunnen gebruiken om mijn huis te verwarmen. Dat was eigenlijk gekkenwerk. Dit soort dingen werden eigenlijk gebruikt om kleine huisjes op de hei te verwarmen, zodat je geen gasfles nodig had voor de verwarming.
Het uiteindelijke idee heb ik van dit filmpje .
Samen met mijn vader heb ik een bak gemaakt, die goed was geïsoleerd met boven en beneden een gat. Vervolgens werd er een ijzeren plaat opgelegd en deze helemaal zwart geschilderd. Zwart neemt zonnestralen op, wit slaat die zonnestralen weg. Door een computer ventilator van boven te zetten om de lucht af te zuigen, kwam er warme lucht uit deze bak.



Deze laatste foto laat het resultaat zien. Buiten was de normale temperatuur 14,7 C. Na het natuurlijk verwarmen van de lucht, was de uitgaande lucht 43,7 C geworden.
Zoals op de foto is te zien, is het best een grote, log, houten doos geworden. Dus even op je dak monteren op je woonhuis is niet echt een optie. Maar het was wel super gaaf om het te maken.

Project – Efficiënter gebruik van de CV verwarming.

Het volgende project kwam ik op internet tegen.
Onder het motto om mijn gasverbruik te verminderen had ik een stevige, elektrische radiator kunnen gebruiken van mijn vader. Zelf heb ik geen radiatoren in huis, maar ik heb aardig wat zonnepanelen op mijn dak, zodat ik wat overschot had/heb om op te maken aan elektriciteit.
Daar legde ik een drietal computer-ventilatoren op om een betere luchtstroom te krijgen, waardoor mijn huis, eigenlijk de woonkamer, sneller zou worden verwarmd en het werkte nog ook. Stiekem hoopte ik, dat hiermee ook heel mijn huis zou worden verwarmd. Maar dat bleek stille hoop te zijn. Daar was het niet sterk genoeg voor.
Het zag er als volgt uit :

Later had ik een aantal energie zuinigere elektrische radiatoren aangeschaft, waar ook een ventilator was ingebouwd. Daar had ik toen aardig mee gered.
Nog veel later heb ik een houtkachel in huis geplaatst, die zeker op deze winterdagen prima het huis verwarmd.

Project – Regentonnen

Ondertussen had ik de volgende besparing in mijn hoofd. Om op droge dagen geen “kostbaar” drinkwater te verspillen aan het sproeien van mijn tuin, heb ik gewoon een flink aantal regentonnen aangeschaft en met elkaar verbonden. Daarmee kon ik een voorraad regenwater aanleggen, zodat ik daarmee mijn tuin van water kon voorzien op de warme zomerdagen.
Het is vrij simpel. Laat de regenpijp uitkomen bij één regenton. Verbind die regenton via de kraantjes met de andere regentonnen en het laatste uiteinde laat je uitkomen bij een kraan. Met die slang vulde ik vervolgens mijn gieter.

Project – Laat iedereen het weten, wat zonne-energie voor iemand kan betekenen.

Na een paar interviews op de zeer vroege ochtend had ik de stoute schoenen aangetrokken. Via twitter had ik een bericht gelezen van Omroep Zeeland, dat ze zochten naar onderwerpen om de Omroep Zeeland Bestelbus langs te laten komen. Daar had ik op gereageerd en na een aantal dagen stond er een Radiobus voor de deur.

Twee buren verder hadden dit gezien en hadden bewust op Omroep Zeeland afgestemd om te horen wat er aan de hand was. Na afloop hadden ze mij dat verteld en vonden het een goede actie, wat ik had gedaan.

Project – Zonnepanelen koelen

Ook dit project heb ik via internet gevonden en het werkt.
Samen met mijn vader hadden wij een schuurtje gebouwd, genaamd “zonneschuurtje”. Als dak hebben wij de zonnepanelen geplaatst, die op het Oost-Noord-Oosten lagen.

Vervolgens had ik die dicht gekit, zodat het niet zou gaan lekken. Tijdens het drogen had ik bovenaan een slang geplakt, eigenlijk vast gekit. Die slang wordt normaal gebruikt voor het bewateren van kas planten. Met de juiste sproeiertjes worden nu die zonnepanelen gekoeld.

Die sproeiertjes worden gevoed door het oppompen van regenwater uit de regentonnen. De regenton, die jullie hier bij het Zonneschuurtje zien staan is ook door middel van het kraantje doorverbonden met de andere, eerder vermelde regentonnen. Om het opwarmen van het regenwater in de regenton tegen te gaan, zijn daar platen omheen gezet. Anders zou het koelingseffect redelijk wegvallen.
Het oppompen van regenwater kost natuurlijk ook stroom. Daar had ik een camping-zonne-energie-set voor aangeschaft, maar die kon niet voldoende stroom blijven leveren, wanneer de zon lang wegbleef. Het aanschaffen van een grotere accu hielp ook niet echt, want de laadstroom van dit camping-setje was niet sterk genoeg. Dus had ik de pomp een tijd op het elektriciteitsnet aangesloten m.b.v. een tijdschakelaar.
Uit diverse metingen bleek dat ik tussen 09:30 en 15:00 meer energie opwekte dan wat ik nodig had voor de waterpomp. Dat resulteerde in 10 tot 15% extra opbrengst.

Om toch een betere stroomvoorziening te regelen had ik uiteindelijk twee sterkere accu’s, 4x 120Wp en een omvormer voor het laden van twee accu’s aangeschaft. Met die twee accu’s zorgde ik er voor, dat de pomp wat langer blijft draaien, als het wat lange tijd beschaduwd is door bewolking.
Door het koelen van de zonnepanelen op het Zonneschuurtje zag ik, dat de omvormer langer op piekvermogen draaide. Dus niet vijf minuten, maar soms bijna twee uur bij elkaar per dag.
Als je dat ziet en je kijkt vervolgens naar de webcams, waar je ook de wisselstroommeter ziet terug draaien, dan geeft dat een extra goed gevoel.
De webcams kan iedereen bekijken. Een deel van de webcams wordt nu ook van stroom voorzien door diezelfde accu’s. Dus de extra zonnepanelen worden niet alleen voor de waterpomp gebruikt, maar ook voor de webcams en verlichting voor in het Zonneschuurtje. Dat is ook wel prettig, want daar ligt o.a. ook mijn stookhout opgeborgen om droog te blijven.

Nog een tip – Alternatieve manier van tuinieren.

Deze foto kwam ik ook tegen op internet:

Stel dat je een kleine tuin hebt en misschien niet in de gelegenheid bent om een regenton te plaatsen, dan kan je ook denken aan deze muur van bloemen en groenten.
Bevestig de regenafvoer op ongelijke hoogtes vast aan je muur en laat vervolgens het regenwater op die manier naar beneden vloeien. Dat is hetzelfde principe waar we vroeger mee speelden, toen we nog een kleuter waren. Herinner je je nog die knikker, die je naar beneden zag rollen van links naar rechts en op de volgende lat naar beneden weer van rechts naar links zag rollen? Zo werkt het dus ook bij deze “groentenmuur”.
Als jullie nog meer willen weten, dan kunnen jullie gerust kijken op mijn website.

Volg mij op Twitter.