Donderdag 18 januari 2007 bracht het Platform Communication on Climate Change (PCCC) het rapport De Staat van het Klimaat uit. Het rapport versterkt mijn gevoel dat we moeten ophouden elkaar bang te maken met allerlei doemscenario’s en moeten gaan bouwen aan een schone toekomst. Het rapport van het PCCC geeft mij juist het gevoel dat ik wel degelijk iets kan betekenen. Wat staat ons te wachten en hoe gaan we daarmee om?
Het rapport De Staat van het Klimaat is geschreven door het Platform Communication on Climate Change (PCCC). Het PCCC is een samenwerkingsverband tussen MN P, KNMI , Wageningen UR (CCB en Alterra), ECN,
Klimaatcentrum, Vrije Universiteit, Universiteit Utrecht en NWO. Binnen het PCCC onderzoeken zij het klimaat, klimaatverandering en klimaatbeleid.
Met deze achtergrond mag het geen verbazing wekken dat het rapport de indruk wekt van een gedegen wetenschappelijk verhaal. Maar onvermijdelijk bestaat een groot deel van deze wetenschap uit statistiek, wat bij mij altijd de kreet Lies, damn lies, and statistics oproept. Op basis van deze statistiek en niet onomstreden modellen worden vervolgens prognoses gedaan, die voor mijn gevoel soms aan speculatie grenzen. Vooral de bandbreedte van sommige voorspellingen wekken de indruk dat het allemaal nog niet zo robuust is als je zou willen. Het rapport windt daar ook geen doekjes om, en de schrijvers hebben duidelijk hun best gedaan om openheid te geven over de hardheid van hun uitspraken.
Na een uitgebreide theoretische behandeling van wat we zien (extreem weer) en wat dat betekent (waarschijnlijk heeft de mens daar een belangrijke hand in gehad), komen we uiteindelijk bij de kern: wat betekent dit voor de nabije toekomst?
Extreem weer
Het KNMI heeft in mei 2006 een viertal scenario’s geschetst voor het verloop van nu tot 2050. De essentie: het wordt 1 tot 3 graden warmer, de winters worden natter, de zomers worden droger (maar wel met extremere buien) en de zeespiegel stijgt 15 tot 35 cm.
Klimaatscenario’s en effecten in Nederland (knmi 2006)
Nu blijkt uit mijn blog dat ik een voorstander ben van een duurzamere inrichting van mijn eigen leven, van onze maatschappij, en het liefst van de hele wereld, maar deze prognoses van het KNMI vallen mij mee. Vooral ook omdat de gevolgen voor bijvoorbeeld onze dijken en landbouw erg meevallen. Alleen de natuur zal zich aanpassen, en of dat erg is hangt er van af of je een voorstander bent van het huidige natuurbeleid van “Fixatie in tijd en ruimte”. Het rapport neigt tot mijn vreugde eerder naar “een meer adaptief beleid dat zorgt voor samenhangende natuurgebieden van goede
kwaliteit, die leefvoorwaarden bieden aan vele soorten: de blijvers, de nieuwkomers en de doortrekkers.”
Het rapport voedt daarom mijn gevoel dat we moeten ophouden elkaar bang te maken met allerlei doemscenario’s en moeten gaan bouwen aan een schone toekomst. De angstpolitiek verlamt mensen namelijk, omdat ze het gevoel wordt aangepraat dat alles toch al reddeloos verloren is.
Bangmakerij en overdrijving zijn taktieken van belangenorganisaties die proberen onze aandacht te krijgen in de golf van informatie die we elke dag over ons heen krijgen. Deze aanpak leidt echter tot een toenemende spiraal: we hebben steeds dramatischer en gruwelijker beelden nodig om wakker geschut te worden. Ik merk van mezelf dat ik afgestompt raak. Waarom zou ik me zorgen gaan maken; er is toch geen beginnen aan om alle goede doelen te sponsoren die dat eigenlijk wel zouden verdienen. Dus wordt de verleiding van apatisch nietsdoen steeds groter.
Het rapport van het PCCC heeft zich hier niet in laten meezuigen. Het geeft ons een prognose over hoe de wereld er over 50 jaar uit gaat zien (met de nodige mitsen en maren), en vervalt niet in koffiedikkijkerij om ons doemscenario’s voor te schotelen over de rampen die ons over een paar eeuwen staan te wachten. De scenario’s in het klimaatrapport geven mij juist het gevoel dat ik wel degelijk iets kan betekenen. Het helpt wel als ik een spaarlamp indraai, of mijn huis isoleer, of investeer in zuiniger apparaten.
Dus handen uit de mouwen en aanpakken!
8 reacties op “Staat van het klimaat”
Besparen helpt ook om minder afhankelijk te worden van olie producerende landen!
Besparen, en het duurzaam opwekken van het resterende energieverbruik vind ik belangrijk om vier redenen (in volgorde van belangrijkheid, zoals ik het zie):
Elk van deze vier zaken afzonderlijk zou al voldoende moeten zijn om een transitie in te zetten naar duurzame energiebronnen, daarom is het IMO onbegrijpelijk dat met het meespelen van ALLE VIER deze zaken er niet meer haast achter gezet wordt…
Ik kan het alleen maar eens zijn met JeroenH. Ikzelf heb gevoelige luchtwegen, en de kwaliteit van de lucht in de steden is eigenlijk niet best. Ik ga er nog op terugkomen. Het zou daarom veel helpen wanneer de transportmiddelen op elektriciteit zouden rijden, waardoor ons leefklimaat ineens een stuk gezonder zou worden. Voor mij is dit ook een belangrijke reden om aan duurzame energie te doen (voor transport alsook opwekking). Je ziet meteen de resultaten in je directe opgeving! En je werkt aan een schonere en duurzame toekomst voor de mensen na je.
Het klimaat veranderd zoals dat al sinds miljoenen jaren gebeurd. In hoeverre de mens daar invloed op heeft is volgens mij moeilijk vast te stellen. Maar we kunnen wel stellen DAT we er invloed op uitoefenen. Maar zoals al door anderen vermeld, is dat niet het echte issue.
Ik bent het eens met de voorstanders van duurzame energie. Het geeft vele voordelen en een daarvan is dat we we het klimaat waarschijnlijk minder beinvloeden.
Wat er telkens terug komt in het hele verhaal schijnt een beetje taboe te zijn en te weinig aandacht te krijgen: mensen op de wereld+, problemen+
Mochten we echt iets constructiefs willen doen dan zullen we de mensen factor moeten stabiliseren
http://abc.net.au/rn/ockhamsrazor/stories/2006/1807002.htm
Hallo,
Ik heb een rekensom gemaakt over het CO2 effect van de afgelopen 2000 jaar.
Er zitten wel wat ruwe aannames in, maar ik kom tot schrikbarende cijfers!
http://www.neoweb.nl/forum2/index.php?topic=3573.0
Wil iemand hier naar kijken en zijn bevindingen/berekeningen laten weten.
Komen die cijfers overeen met andere onderzoeken?
Met bezorgde groet,
Robert
Als iemand zijn stukje grond bij de kust voor een zacht prijsje van de hand wil doen, ik wil het wel opkopen. Wat nou zeespiegel stijging door CO2 broeikas effect. CO2 is geen glas hoor.
@koen,
Wat bedoel je precies? Het is immers bekend dat co2 een broeikasgas is wat zorgt voor een extra opwarming van de aarde -> ijs smelt -> hogere zeespiegel. Het effect: het stukje grond wat je zojuist gekocht had bij de kust komt onderwater te staan
Prima bijdrage, dit artikel van Theo Soof.
Vooral vanwege de openheid, de nuances en het kritisch doordenken. Enkele aanvullingen.
Theo waarschuwt terecht voor het verlammende effect van doemdenkerij. Het valt wel op dat mensen zoals Al Gore (Inconvenient Truth) of Mark Lynas (Six Degrees) vaak voor doemdenkers worden uitgemaakt terwijl ze zelf uitdrukkelijk niet meer dan de simpele,goed gedocumenteerde boodschap willen overbrengen: “Laten we iets DOEN om te voorkomen dat het scenario gaat uitkomen”. Zij trekken dus dezelfde conclusie als Theo Soof (en ik). Laten we dat even vaststellen!
Dan het andere pijnpunt. Theo geeft een samenvatting van het Nederlandse PCCC-rapport. In het rapport zelf zijn enkele kanttekeningen opgenomen over de betrouwbaarheid ervan. En nu graag even opletten:
Kritische kanttekeningen van onderzoekers over hun eigen werk zijn geen zwaktebod, in tegendeel. Zij vergroten juist de betrouwbaarheid van hun conclusies. Onderzoek zonder kanttekeningen en foutenmarges is misschien niet waardeloos maar wel onbetrouwbaar.
Veel eigen kanttekeningen staan ook in het IPCC-rapport uit 2007, opgesteld door meer dan 400 wetenschappers uit 120 landen, en aangenomen door ca. 2000 gedelegeerden op de top van Bangkok. Duizenden wetenschappers hebben voorafgaand aan en t.b.v. het rapport onderzoek gedaan op hun eigen vakgebieden. De belangrijkste conclusies van het IPCC zijn duidelijk (en de rest liegt er ook niet om, nalezen graag, http://www.ipcc.ch):
– de opwarming van ons aardse klimaatsysteem is onmiskenbaar
– het grootste deel van de temperatuurstijgingen sinds 1950 is door de mens veroorzaakt (via uitstoot van broeikasgassen)
– de kans dat deze temperatuurstijgingen voor het merendeel door natuurlijke processen zijn veroorzaakt is kleiner dan 5 procent …
– gemiddelde wereldtemperatuur kan tussen 1.1 en 6.4 °C stijgen in de 21ste eeuw
– zeespiegel stijgt tussen 18 en 59 cm in de 21ste eeuw
– de uitstoot van kooldioxide (door de mensheid) in zowel het verleden als de nabije toekomst zal bijdragen aan opwarming en zeespiegelstijging gedurende meer dan duizend jaar…
Wees eerlijk: wie nog steeds beweert dat Global Warming slechts een sprookje/complot is, of denkt dat de gevolgen bij nietsdoen zullen meevallen, kan zich niet meer verschuilen. Hoe kritisch we ook (moeten) zijn, laten we niet beweren het beter onderzocht te hebben dan duizenden wetenschappers bij elkaar; we hebben geen alternatief. Laten we daarom ophouden met het ontkennen van de ongemakkelijke waarheid; dat is verspilling van energie. We moeten die fase allang voorbij zijn. Laten we weer iets DOEN.